Terugblik
Even een korte samenvatting van het eerste blessure leed verslag.
Alles leek de goede kant op te gaan maar toch was ik niet helemaal tevreden. Na overleg met Flame zijn vaste Osteopaat besloten om het rechter voorbeen extra goed los te maken. Hierna moest hij een paar dagen alleen maar rechtuit en rustig aan doen.
Daarna ging alles berg afwaarts. In Dwingeloo heeft hij in de wei veel te veel gerend omdat het paard waarmee hij stond het niet leuk vond om alleen met Flame achter te blijven. Toen we terug kwamen van ons weekendje Dwingeloo waren de merries hengstig en werd Flame buiten de kudde gehouden. De verwachting was dat het snel weer zou zijn als voordat we een weekend weg gingen, maar de boel escaleerde compleet in de kudde met als gevolg een dik rechter voorbeen en ontzettend veel krassen over zijn lijf.
Verhuizen leek de enige optie, totdat ik in gesprek kwam met de ‘staleigenaar’ en we binnen mum van tijd een prachtige plek hebben gerealiseerd voor Flame en Jinx. Flame en Jinx staan nu op een weide links voor met een stukje track, stukje zand, stukje verhard en een prachtige overkapping. Bij de overkapping werd een voerpunt gemaakt en aan de andere kant van de track staat een grote badkuip met water. Helemaal fantastisch. Hier kan hij weer helemaal tot rust komen en herstellen. Dacht ik…..
Rust
Omdat de foto’s van ons vorige kliniek bezoek hoopvol waren, waren we na de winter begonnen met wat werk aan de hand, wandelen en een beetje spelen aan de longerlijn. Na ons weekendje Dwingeloo en niet zo een leuke thuiskomst met dik been tot gevolg maar besloten om 6 weken rustig aan te doen en een beetje te gaan stappen aan de hand.
Ik was namelijk erg bang dat hij een fikse blessure had opgelopen. Het been was niet warm maar bleef wel weken lang dik. Na 2 weken volledige rust en apart te hebben gestaan van de rest besloten om de paarden onder toezicht samen te laten lopen.
Af en toe klonk er wel een luide brul van mij over het land als de boosdoener weer achter Flame aan wilde gaan. Gelukkig reageerde het paard hier goed op en zo doende konden Flame en Jinx af en toe lekker bij de rest lopen. Dan werd er vooral lekker in de grote zandbak gerold, gekroeld, beetje gespeeld en natuurlijk gegeten, want zeg nou zelf. Het gras van de andere wei is natuurlijk altijd lekkerder.
Het werd warm in Nederland. Zo warm dat het veilig was om de paarden de hele dag bij elkaar te laten lopen. Er werd echt geen pas teveel gezet. Dus de eerste die op stal kwam liet Flame en Jinx bij de rest en de laatste zette ze weer apart. De rust in de groep leek weder gekeerd, maar Flame zijn been was nog steeds niet helemaal slank. Wel merkte iedereen dat hij zich veel beter begon te voelen want de bullebak werd nu af en toe flink aangepakt. Flame begon letterlijk en figuurlijk van zich af te bijten.
Optimistisch
Het been slonk steeds meer en na 6 weken lanterfanteren zijn we heel rustig aan weer wat gaan doen. Mits het natuurlijk niet te warm was. Op maandag werkte Marjolein met hem aan de hand en op woensdag en op vrijdag ging hij uit wandelen. Vrijdag wandelen werd stappen aan de longe, stappen met pionnen en alleen stappen werd op een gegeven moment aangevuld met wat draven.
Drie dagen in de week porrelde we wat aan en dit bouwde we rustig aan uit. Hij deed het super en het been bleef mooi slank. Wel liepen we weer tegen het zelfde beeld aan als voor al deze ongein. Dus vroeg ik Yvonne om langs te komen.
Flame genoot zichtbaar van de behandeling. Na de behandeling een actie plan besproken. Stretchen, Flame moet weer leren een volledige pas te maken met zijn rechter voorbeen en niet als een stijve hark te bewegen.
Flame leek super op het stretchen te reageren en als ik hem liet draven maar niet tevreden was stretchte ik gewoon nog een keer en dan liep hij , in mijn ogen, ook een heel stuk beter. Het was nog steeds vol op zomer dus stonden de paarden overdag lekker bij de rest en konden ze s’avonds met zijn tweetjes genieten van de rust.
Het regende goed nieuws en Flame deed het super goed. Dit kon alleen maar weer de goede kant op gaan.
Vette pech
Het ging ook zeker de goede kant op. Totdat het gras op begon te raken bij de andere paarden en de ‘veroorzaker’ niet alleen weinig respect heeft voor de regels in de groep maar ook nog eens weinig respect heeft voor stroom draden.
Drie paarden op ‘ons’ stukje in plaats van 2 en heel veel ren en glij sporen. Helaas bleef dit niet bij 1 keer en kregen we daar bovenop ook nog eens een ongenodigde gast op het terrein die het leuk vond om de paarden te laten rennen.
De maand September was geen top maand. Flame had iedere keer de dag erna duidelijk last van zijn lijf, beetje stijf, je kent het wel, maar er was geen zichtbare reactie aan zijn rechter voorbeen te zien dus zijn we gewoon rustig aan door gegaan.
Foute beslissing. Binnenin had hij wel degelijk weer schade op gelopen ( maar daar kwamen we later pas achter ) September bleek een op een stapeling te worden van ongelukjes, kapotte draden en veel te veel beweging.
Het lijkt wel of er een vloek op ons rust. Steeds als het goed lijkt te gaan loopt het weer helemaal de mist in, maar ondanks al het gedoe kregen we ook nog goed nieuws.
Licht puntje
Acht weken na het vorige bezoek van Yvonne kwam ze weer langs voor Flame en daar kwam meteen een complimentje. Hij was mooi gegroeid in zijn bespiering en zag er goed uit. Jippie, altijd fijn om te horen, maar nu de vraag : Zijn alle spieren even goed ontwikkeld of zit er in bepaalde spieren veel meer spanning ? Is hij zich scheef gaan ontwikkelen ?
In mijn optiek zijn de spieren altijd een belangrijke graadmeter voor het gehele bewegingsmechanisme van het paard geweest. Ik was er eigenlijk altijd van overtuigd dat als hij bijvoorbeeld 8 weken lang 3 keer per week scheef zou lopen, omdat hij zijn pijnlijke been ontziet of ergens niet lekker in zijn vel zit, je dit terug zou voelen in de manier hoe de spieren zich ontwikkelen en de spanning in de spieren. Nu werd in de kliniek maar weer eens duidelijk dat Flame keihard is voor zichzelf en niet zo snel iets laat zien, maar daar straks meer over.
Eerst krijgen we nog goed nieuws, want er was wel iets meer spanning te voelen in zijn spieren, maar dat is logisch. Als je na een langere tijd weer naar de sportschool gaat en meer gaat bewegen gebeurd er als het goed is ook wat met je spieren.
Alle spieren voelde goed en gelijk aan qua spierspanning en ontwikkeling. Joepie, dan loopt hij dus niet heel erg scheef en compenseert hij ook niet heel erg, wat weer inhoud dat zijn spatbeen niet meer zoveel zeer doet, wat hoogst waarschijnlijk kan betekenen dat het gewricht nog verder hersteld is.
Bezoekje kliniek
Super zenuwachtig, maar vol goede moed gingen we naar de kliniek. We waren precies op tijd, iets met spanning, een gevoelig paard en niet op de trailer willen.
Natuurlijk moesten we nog een kwartier wachten voordat we werden geholpen. Er kwam een vrouw naar ons toe die uitlegde dat de behandeld arts van Flame nog erg druk bezig was en dat zij het voor onderzoek zou doen. Prima, ze liep even een rondje om Flame heen en toen werd meteen al duidelijk dat ze niets wist van zijn toestand. Ze vroeg of ik al eens zijn andere achterbeen op de foto had laten zetten, omdat ze daar ook dacht spat te zien.
WAT ?!?! Daar ook, ik kreeg meteen een hartverzakking en zag de slager al dichterbij komen, maar na nog een keer kijken kwam ze met de conclusie dat er niks zat.
Pffff gelukkig, misschien volgende keer eerst goed kijken voor je zulke dingen roept. Na een gesprekje mocht ik met Flame heen en weer stappen en heen en weer draven. Daarna wilde ze ook een buigproef doen. Ehmmm, nee dank je was mijn reactie. We weten dat hij niet goed loopt en dus pijnlijk is. Dit was in het naar beneden draven voor mij te horen en dus voor haar zeker te zien. Waarom dan een buigproef. Ik was niet van plan om hem onnodig pijn te doen, maar legde de dierenarts ( in opleiding ) uit dat het belangrijk was om te zien hoeveel pijn hij eraan heeft.
Na wat heen en weer gesteggel toch maar ermee in gestemd. Hij reageerde positief op de buigproef ( ja duh ) maar gelukkig viel het ook heel erg mee in hoe erg hij een positieve reactie gaf. Ik was eigenlijk super tevreden. Daarna kwam de behandeld arts van Flame. Weer moesten we heen en weer stappen en draven en daarna gingen we naar de binnenbaan waar ik hem aan de longe mocht laten stappen, draven en galopperen.
Eerlijk gezegd schrok ik me rot toen ik hem zag draven in de bak. Het leek wel een kameel, zo slecht had ik hem in maanden niet gezien. De stress bij de trailer, de trailer rit en al het gestapt daar op het terrein hadden er voor gezorgd dat hij nu niet meer de energie had om zich groot te houden en door de pijn heen te lopen. Hij was overduidelijk slecht op rechtsvoor.
Op de foto
Na kort overleg hebben we besloten om foto’s te laten maken van zijn spat en een scan te maken van zijn rechter voorbeen. Beide zorgde voor slecht nieuws. Op de scan was een pittige blessure te zien. Irritatie van de peesschede en een verrekking van de kootringband. Wel was er op de scan te zien dat het goed aan het genezen is maar het was ook overduidelijk dat hij nog veel meer tijd nodig heeft om goed te herstellen.
De foto was ook niet bepaald fantastisch. Er was nauwelijks verschil te zien met vorig jaar. Dat was wel een mega domper. De kans dat Flame ooit nog bereden kan worden, word met het jaar kleiner en de dierenarts was niet heel erg positief over zijn toekomst als recreatief rijpaard.
Gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel. Er was ook een klein beetje goed nieuws. De dierenarts ie wel blij met het klinische beeld van het linker achterbeen. Dit houd in dat je weinig tot niets aan het achterbeen ziet als we met hem werken aan de longe, wat weer betekend dat hij niet of nauwelijks pijn ervaart tijdens het werken aan de hand/ longe. Tenminste dat hoop ik dan maar, wat meneer heeft weer eens bewezen keihard te zijn voor zichzelf. Als zijn rechter voorbeen is hersteld mogen we weer langzaam opbouwen naar 3 keer per week 30 minuten arbeid. Nu maar heel erg hard hopen dat hem die rust ook word gegund.
Flame geniet altijd ontzettend van de behandelingen van Yvonne. Benieuwd naar wat Yvonne voor jou en je paard kan betekenen, neem dan snel een kijkje op haar facebook pagina https://www.facebook.com/FitHorse.nl/