De mensen die mij goed kennen weten ook dat dat niet één van mijn sterkste eigenschappen is. Toch wordt ons geduld nog even op de proef gesteld. Al langere tijd houden we de huizenmarkt in de gaten omdat we graag zouden verhuizen naar een plekje met meer ruimte om het huis en dichterbij de natuur.
Lang bleef het bij kijken, er was niets op de markt wat aan ons wensenlijstje voldeed. Tot begin maart een prachtige boerderij in Ermelo op ons pad kwam. Helaas sloten onze plannen niet aan bij het bestemmingsplan en zijn we verder gaan kijken. Gelukkig maar, want niet veel later kwam er een andere potentiële kandidaat op de markt. Helaas lukte het hier ook niet.
Paard kopen
Natuurlijk baal ik als een stekker, maar het doet mij ook terug denken aan toen ik op zoek ging om mijn eerste eigen paard te kopen. Samen met mijn moeder reden wij helemaal naar België. Daar stond een prachtige merrie te koop. Ze had alles wat ik op mijn wensenlijstje had geschreven, een prachtig paard. Alleen voelde ik niet echt een klik, maar ik dacht, ze is nog jong en we groeien vast naar elkaar toe.
Nadat ik er een nachtje over had geslapen besloot ik om de verkoper te bellen. Ik wilde haar graag kopen. De verkoper vertelde mij echter dat ze al was verkocht. Ik wist niet wat ik hoorde en kon op dat moment alleen maar huilen. Hoe konden ze haar verkopen terwijl ik had aangegeven geïnteresseerd te zijn?
Uiteindelijk ben ik heel erg blij dat ik haar niet heb gekocht, want een paar maanden later kwam Flame op mijn pad. Die had ik echt voor geen goud willen mislopen. De eerste keer toen we bij hem gingen kijken voelde ik het meteen. Hij gaat met mij mee naar huis.
Het wensenlijstje kon zo de prullenbak in, hij was totaal niet waar ik naar opzoek was, maar ik voelde meteen een connectie met dit paard. Het had gewoon zo moeten zijn. Net zoals het nu ook gewoon zo had moeten zijn. Maarja dat geduld he 😉